AFFEDİLMEZ – III

Lütfen telefonu kapatma..!
Hem sesini özledim,
Hem anlatacaklarım var.

Ellerimi bıraktıktan sonra
Parçalanarak, ufalanarak,
Geldim bu güne kadar.

Kim dolduracaktı ki senin yerini?
Neyi aramışım ki ben senden fazla?
Bile bile kırdım pırlanta yüreğini.
Acısını çektim geçen yıllarla…

Hatırana, gülüşüne sarıldım,
Ve gözyaşı döktüm kaç gece..!
Nasıl isterim affetmeni?
Hakkını helal et sadece…

Mustafa Soner Acar
23.12.2007